Blij ei

Ik ben soms toch ook een impulsieve doos hè!
Toen ik begon aan IkPas en ik had afgesproken wekelijks een blog te schrijven over mijn bevindingen van deze uitdaging, dacht ik er verder niet zo over na.

Maar toen ik er een dag later weer over nadacht, realiseerde ik mij ineens dat ik in januari een wijnproeverij bij mij thuis geregeld had, met mijn vriendinnen! Ik ben toch ook echt een ei hè!
Nu ben ik dus gastvrouw voor een wijnproeverij en ik mag geen druppel drinken…

Toen ik het mijn vriendin vertelde begon ze hartelijk te lachen. “Echt weer iets voor jou, Mel! Maar maak je niet druk, wij proeven wel”
Ik kan je nu al voorspellen dat ook de rest van mijn vriendinnen mij hartelijk gaat uitlachen en nog meer zullen genieten van hun wijntjes. Hoe ik mij hier doorheen ga worstelen, lees je volgende week wel.

De afgelopen week ging wel redelijk rustig. Nadat het bericht kwam dat er weer een beetje versoepeld ging worden in Nederland (laten we hier maar geen discussie over beginnen), kreeg ik gelijk de kriebels. We mogen weer de winkels in, we hoeven gelukkig niet meer via bestellingen en afspraken alles op te halen in de winkels. Want wat een ellende is dat, niet!? Bij ons in het zuiden hadden ze zelfs voor één dag ALLES open gegooid, uit protest. Dus ik ben in de ochtend op mijn fiets gestapt en de stad in gegaan. Winkels in- en uitgelopen, tussen de mensen door gelopen, glimlachend en vriendelijk gedag zeggend naar iedereen die er liep. Ik was echt een blij ei. Ook ben ik naar de bioscoop gegaan, want dat had ik enorm gemist. Die hele dag was ik intens gelukkig, simpelweg omdat ik gewoon lekker mijn gang kon gaan. Het enige dat ik alleen niet heb gedaan, is een terrasje gepikt. Ik had natuurlijk een kop koffie kunnen nemen, of een kopje thee. Maar ik voelde mij zo gelukzalig, dat ik zonder meer een gin-tonic of een wijntje genomen zou hebben om het vieren. Dus ik was zo slim om die stap maar over te slaan.

Helaas had ik dat gevoel nog altijd toen ik thuiskwam en dat is ook de hele avond blijven hangen. Een beetje vervelend is dat wel, zin hebben in een wijntje, maar het niet ‘mogen’ drinken. Ik werd er ook wel een beetje onrustig van. Om dit gevoel maar te onderdrukken, ben ik bewust vroeg naar bed gegaan. Heel rock en roll om op zaterdagavond al om half tien in bed te liggen hè

Maar ik ben iemand die afmaakt waar ze aan begint en één lastige avond of een wijnproeverij weerhoudt mij daar niet van. En het is echt niet verkeerd of fout om bij gelegenheid eens een drankje te drinken hoor. Daar is niks mis mee. Zolang je maar bewust ben van elk drankje dat je drinkt. Misschien kun je je eens afvragen waarom je eigenlijk op dat moment een drankje neemt? Zo kun je ook goed bepalen wat je voor een drinker bent. Gelegenheidsdrinker, regelmatige drinker, impulsieve drinker, spontane drinker….opties genoeg. Hier ga ik zelf ook eens over nadenken, want ik heb eigenlijk geen idee wat voor een drinker ik zelf ben…