Al 15 maanden droog staan

Agnes doet mee aan IkPas. Onderstaand bericht vonden we in onze mailbox.

Ik sta al 15 maanden ‘droog’. Heerlijk. Ik zocht voor het zaterdagavonddiner vaak wijn uit. Passend bij het eten. Het is een hele cultuur rondom wijn. Op vakantie de wijngebieden bezoeken. Het hoorde voor mij bij de Schone Kunsten en Muziek. Door de week nam ik geen alcohol. In het weekend dus wel. Zondagochtend was ik altijd moe, zere darmen. Als ik later op de avond een glaasje nam sliep ik slecht. Kwam het omdat we zo gezellig praatten? Of was het de alcohol? Nou dat was een test. Op zaterdag geen wijn bij het eten. Na het eten zei mijn man: “Goh, we hebben geen wijn gehad”. “Oh, vergeten.” Ik hield me op de vlakte en merkte dat het geen issue was. En wat voelde ik me goed die zondagmorgen en ook geen maandagblues. Heerlijk, net zoals ik me door de week voelde. Fit en zin in het leven. Ik heb er bij niemand reuring aan gegeven. Het gewoon niet genoemd. Op een verjaardag zei ik, doe me nog maar lekker weer een kop thee. Nu ben ik ook een ontzettende theeleut. Ik heb nooit de opmerking gehad, “hé doe niet zo ongezellig”. Ik ben gezelliger geworden.

In het begin nam ik wel eens alcoholvrije wijn. Dat kon me ook niet bekoren. Waarom ook, er zijn heerlijke theeën met verschillende smaken te verkrijgen die je uit kan zoeken bij je diners. Er zijn ook prachtige after dinner theeën. En ook restaurants hebben een theebeleving. Voor ons jaarlijkse uitje naar de Mattheus Passion zocht mijn man een restaurant uit met een theebeleving. Zo lekker. Je kan het thuis ook in mooie glazen schenken. In de natuurvoedingwinkel heb je bijzondere frisdranken zonder suiker van bijzondere vruchten. Ik schenk het in mijn mooie wijn- of champagneglazen voor het luxe effect.

Het vieren van het weekend. Ik mis er helemaal niets aan, om geen alcohol meer te nemen. Mijn leven is alleen maar beter geworden. Heerlijk toch als je je altijd heerlijk voelt. Ik vroeg aan mijn man of hij het jammer vindt dat ik geen wijntje mee drink. Hij keek me aan en lachte. “Draai het eens om”, zei hij. “Hoe vind jij het dat ik nog wel eens van een wijntje geniet?” Nou ja, dat moet je zelf weten. Precies, laten we elkaar vrij laten. Dat is zo fijn. Wanneer je er zelf geen ruchtbaarheid aangeeft, er zelf geen issue van maakt, bepaal jij gewoon hoe je leeft. Soms zeg ik het, dan zeggen ze tegen mijn man: “Fijn, heb je altijd een BOB”. Dan zegt hij: “Oh, ik drink vanavond ook geen alcohol”. Het genieten van een glaasje is geen must. Ik ben zeker niet altijd de BOB. Met andere woorden: het is geen must, issue, dwang. Het is vrij.