Deelnemer aan het woord

Babette klom in de pen en deelde haar verhaal met ons. Een heel positief verhaal kunnen we wel zeggen.

Babette (44 jaar) “Ik dronk niet extreem vaak, maar als ik dronk, dronk ik veel. Doordeweeks en in de weekenden met mijn kinderen dronk ik heel weinig. Af en toe 1 of 2 speciaalbiertjes. Maar de andere weekenden (ik heb mijn kinderen het ene weekend wel en volgende niet), dan ging ik vaak op vrijdag- en zaterdagavond uit. Dan dronk ik veel bier. Uitgaan zonder te drinken, was ondenkbaar. Hoe zou ik dan kunnen ontspannen, dansen, tegen al die prikkels tegelijk kunnen? Ik zorgde er altijd voor dat ik niet hoefde te rijden, dus ging ik of op de fiets, met het ov of boekte ik een overnachting. Ik merkte dat ik niet altijd uitging voor het plezier en contact met vrienden, maar ook voor de alcoholroes. Dronken zijn vond ik niet fijn, maar die grens vervaagde altijd halverwege de avond. De dag erna altijd spijt, en zo’n last van de kater!!

Dry January kwam eraan. Het zou de tweede keer zijn, dat ik mee zou doen. Vooraf wel twijfels of ik écht een maand zonder wilde…Maar een maand met vrij weinig feestjes, dus ik moest dat kunnen en zo niet: ‘dan heb ik een probleem’.

Het voelde vanaf de eerste dag als een bevrijding, een cadeautje voor lichaam en geest. Na twee weken wist ik al dat ik het langer wilde volhouden. 100 dagen, daar ging ik voor. Geen kater meer, heerlijk! Misschien zou mijn buik iets platter worden? Én vooral, uitgaan en dingen plannen waar niet per se alcohol bij hoefde te zijn. Zonder moest ik ook kunnen ontspannen en dansen.

Weer twee weken later speelde in mijn hoofd het idee een heel jaar geen alcohol, maar waarom daarna weer beginnen als het zo goed voelt? Het plan om helemaal te stoppen kwam steeds vaker bij me op. Ik deelde dat met niemand, maar mensen wisten wel van mijn tijdelijke stoppen.

De reacties waren positief. Een paar mensen uit mijn omgeving zeiden dat af en toe een drankje echt geen kwaad kan. En ja, dat klopt. Maar ik weet dat af en toe een drankje bij mij niet werkt. Ik stop niet halverwege de avond, ik wil meer en ga door.

Nu, halverwege mei, ben ik nog steeds volledig gestopt. Ik ga uit: bezoek festivals, luister naar bandjes, ga naar de kroeg en breng avonden in clubs door. Ik houd het vol tot einde avond en heb er echt plezier in. Ik voel me sterk! En nooit meer last van die vreselijke kater. En ik ben een waterdrinker, dat vind ik gewoon heerlijk en ik wil mijn lichaam niet volstoppen met suikers en heb dan ook nooit veel frisdranken gedronken. Het scheelt ook nog enorm veel geld bij het uitgaan.

Bedankt IkPas! Dry January heeft mij laten inzien wat drank voor mij betekent. Ik heb er leuke tijden mee beleefd, maar ook minder leuke tijden met spijt achteraf en soms een ziek gevoel.

Ik ben nu vrolijker, meer ontspannen, heb veel meer geduld, zit lekkerder in mijn vel (letterlijk en figuurlijk) en kan gewoon feesten en gek doen. Juist omdat ik verlost ben van het idee drank nodig te hebben.

Het valt me nu wel op dat alcohol als normaal gezien wordt. Mensen vinden het vreemd dat ik in de kroeg en bij een festival alleen maar water drink (ik drinkt ook nooit alcoholvrije varianten van bijvoorbeeld bier of wijn). Op een verjaardag wordt zelfs het woord ‘saai’ gezegd, als ik om water vraag. In tv-programma’s wordt champagne gedronken bij de goede afloop, in reclames wordt alcohol neergezet als product wat je leven mooier maakt. Mensen drinken soms dagelijks met het idee dat het helpt te ontspannen na de werkdag. Mensen moeten ‘indrinken’ voor het uitgaan om alvast in de stemming te komen.

Veel mensen denken dat alcoholisten personen zijn die elke dag en de hele dag door drinken. Dat ze geen baan hebben, geen familie en vrienden meer zien en zichzelf verwaarlozen. Maar het alcoholprobleem begint al veel eerder. Iedereen die drinkt zou een keer de grip kunnen gaan verliezen. De grens van een ‘normale’ drinker naar een probleemdrinker is vaag en onduidelijk en bij iedereen anders.

Ik ben blij mezelf teruggevonden te hebben, dat ik mezelf kan zijn en me goed en sterk voel. Het kost me ook geen moeite om van de alcohol af te blijven. Ik mis het niet. Ik hoop anderen te kunnen motiveren met mijn verhaal.”