Ik ga door!

Het passen gaat me mentaal steeds beter af. Ik heb nog steeds niet ‘gezondigd’, want geen onweerstaanbare trek gehad in wijn. Deze week waren er twee challenges. Op woensdag ging ik met mijn zoon lekker bijpraten in een Vietnamees restaurant. Dat had ik speciaal uitgekozen omdat ze daar heerlijke alcoholvrije drankjes hebben, zoals groene thee met citroengras en gember. Die bleek prima te smaken bij het met veel verse kruiden bereide eten. Zaterdagavond leek het iets lastiger te worden: ik zag op tegen een alcoholloze avond. We gingen eten bij vrienden, die een waar feestmaal voor ons hadden klaargemaakt: verse pasta met haas, cote du boeuf met artisjokken en roodlofsalade, en als toetje notencake. Zij zijn net als wij ook liefhebbers van goede wijnen en zij schonken een – volgens mijn partner – heerlijke Italiaanse Nebbiolo. Ik heb even aan zijn glas geroken, maar had er geen moeite mee hem niet te proeven en werd ook niet chagrijnig, waar ik eerder deze maand bij een ander etentje de hele avond wel last van had. Ik had onze vrienden van tevoren verteld over IkPas en zij hadden gezorgd voor crodino en cola zero: dat bleek een goede zet, ik had zo goede alternatieven. De avond was zonder wijn eigenlijk net zo gezellig als met. Wat ook hielp, was dat ik bewuster focuste op het eten.

Thuis was ik blij en trots dat ik niet gedronken had: ik was nog steeds fris en sliep goed. De waanzinnige dromen blijven echter nog steeds komen. Door de week om half vijf – het tijdstip van mijn eerste wijntje – heb Ik veel steun aan mijn alternatief van Seedlip Spice (alcoholvrije gin) met een halve uitgeperste grapefruit en tonic zero: ik kijk daar nu net zo naar uit als naar het wijntje vroeger. Ik merk dat het me ook steeds minder doet als ik door de supermarkt langs het wijnschap loop. Met nog een week IkPas te gaan, heb ik veel nagedacht over hoe ik het hierna ga aanpakken. Vorige week had ik al besloten mee te gaan doen aan de 40-dagen-IkPas vanaf 26 februari. Nu ben ik zover dat ik ervoor gekozen heb om ook in februari niet aan de wijn te gaan. Waarom zou ik er eigenlijk weer aan beginnen terwijl het juist zo goed gaat? Ik vrees dat ik het mezelf dan juist weer lastig ga maken. Ik heb mentaal veel geïnvesteerd in het ‘afkicken’ en ben er flink mee opgeschoten: veel betere slaap, fitter, geen katers meer en over het algemeen blijer en veel rustiger. Ik ga ervoor en zie na april wel weer! Mocht ik voor schut gaan met een wijntje in de lentezon op een terras, dan pak ik het de volgende dag gewoon weer op. Die ruimte geef ik mezelf wel.