Keuzes

Mijn bloed begint te koken, ik krijg het benauwd. Vast m’n bloeddruk die weer tot een kookpunt raakt. “Ik zou het niet kunnen, dat werken met halve verslaafden”, zegt iemand die me erg na staat. We hebben het over stoppen met het drinken van alcohol. Zij heeft nooit een druppel gedronken. Okay, ik snap dat je verslaafd kunt zijn, maar half? En er zelf niet mee kunnen werken, wat bedoelt ze daar precies mee? Over mijn eigen drinkgedrag begint ze nooit, ook niet over dat ik al sinds januari geen druppel meer heb aangeraakt. Ze zal mij nooit veroordelen over wat ik in mijn leven allemaal heb uitgespookt, maar is dit niet iets indirects? Wat wil ze hiermee zeggen? Het houdt me bezig, maar ik probeer het toch snel weer los te laten. Ga ik mij hierdoor onderuit laten gaan, of sterkt het mij juist om de ingezette weg voort te blijven gaan?

Ik heb perioden in mijn leven gekend, waarin ik veel meer dronk dan me lief was. Ik hield me altijd voor dat zolang ik gewoon mijn werk kon doen en er niemand of mezelf mee tekort deed, het niet zo’n probleem was. Er zijn meerdere periodes geweest dat ik nuchter door het leven ging. Jarenlang geen druppel, maar op de een of andere manier sloop het er toch weer in. Misschien uit dwarsigheid, omdat ik niet wilde accepteren dat ik het er niet bij eentje kon laten? Als ik begon, dan ging ik door tot ik nokkie was. Altijd al zo geweest. Okay, als er een zekere mate van sociale controle was, of ik moest rijden ofzo, dan kon ik maat houden. Maar zodra ik onder mijn drinkebroers en-zusters was, of bepaalde momenten ook als ik alleen was… tja, dan gingen de remmen los. 

Ik vergeet nooit meer dat een lieve vriendin rond mijn vijftigste tegen me zei dat ik beter voor mezelf moest gaan zorgen. “Het gaat op een gegeven moment niet meer vanzelf”. “Wil je nog gezond oud worden en kunnen genieten van de rest van je leven, moet je echt wat meer voor jezelf gaan zorgen.”

Je lichaam is je tempel, is dat niet een spreuk die gebruikt wordt? Nou, de tempels die ik tijdens mijn reizen heb gezien, waren behoorlijk gehavend door de tand des tijd, het weer of oorlogen. Ha, ik kan er lacherig over doen, maar zo ook mijn eigen tempel. Overgewicht, hoge bloeddruk, het hart dat zijn streken begint te leveren. Dan nog mijn verleden, stress, medicatie en de overmaat van alcohol; alles samen maakt het tot een heerlijke cocktail, om maar in de termen van drank te blijven schrijven. Heet zoiets geen vicieuze cirkel? In ieder geval duidelijk dat het zo niet meer door kan gaan. Ik ben eigenlijk aan het spelen met mijn gezondheid. 

En dan zit je in de laatste week van februari je blog voor IkPas te schrijven. Ik heb een grappige app gedownload, ‘EasyQuitDrinking’, waarop ik onder andere kan zien wat het passen vanaf 1 januari mij tot nu toe heeft opgeleverd. 136 Euro bespaard aan drankjes en bijna vier dagen aan vrije tijd, die ik anders aan drinken had besteed. Maar ik zie dat ook mijn ‘totale gezondheid’ verbeterd. Grappig dat een app dat kan berekenen, maar ik geloof het ook wel. Ik voel me mentaal sterker, vrolijker. Ik slaap beter, zit volop creatieve inspiratie en geniet van de lange wandelingen met mijn hondje, de natuur en/of een gezellig praatje met een toevallige voorbijganger. En eigenlijk ook best trots. Het leven is mooi!