Blogger aan het woord

Dit weekend heb ik me mijn eigen gang laten gaan. Yep, ik heb gedronken.

Ik merk dat de gesteldheid van mijn moeder één van mijn grootste triggers is om ontspanning te zoeken in alcohol.

Niet dat het haar schuld is, want ik kan ook gaan breien of zo. Alhoewel…dat levert me een tennisarm op, omdat ik dan te fanatiek begin.

Maar goed, het voelde okay op dat moment. Vertrouwd.

En dan? Terug op het pad of doorgaan met die wijn-onzin?

Voor iedereen die denkt dat ik het enige juiste heb gedaan: ik ben net zo teleurgesteld als jullie.

Het gaat op dit moment gewoon niet.

Excuses excuses, ik weet het.

Maar ik kan niet op tegen die drang.

Ik weet zeker dat ik die knop weer een keer omzet, maar niet nu.

Sorry, niet alleen maar glorieuze verhalen hier…

Ik heb geen idee wie deze blog leest (behalve mijn lieve schoonzus), maar ik wens eenieder nog veel succes!