Zaterdag 4 januari ging ik met twee vriendinnen naar een optreden van een andere vriendin kijken. Zij is zangeres en dit was haar eerste optreden met een nieuwe band. Spannend voor haar. De locatie kende ik niet, het bleek een ieniemienie rockcafé te zijn. We waren vroeg en we besloten eerst ergens anders een kop koffie te gaan drinken. De koffie kwam; gezellig gepresenteerd op een klein dienblaadje met iets lekkers én een klein glaasje met een toefje slagroom…Dit bleek een verborgen alcoholische versnapering te zijn, waardoor ik dus bijna de fout in ging! Gelukkig bedacht ik me nét op tijd dat onder die toef slagroom waarschijnlijk likeur zat… en dat klopte. Dus alleen maar een hapje slagroom genomen. Het zette me wel aan het denken. Zo normaal is alcohol dus in onze samenleving dat je dit, ongevraagd, bij je kop koffie geserveerd krijgt! Nu zou het voor mij geen ramp zijn als ik dit ‘per ongeluk’ zou nuttigen. Voor een verslaafde in herstel kan dit een forse trigger zijn!
Na de koffie gingen we naar het café. Oef…het was volle bak en het bier stroomde rijkelijk. Normaal gesproken zou ik mijn ‘in principe drink ik geen bier’ overboord gooien en toch maar aan het bier gegaan zijn, want, na 3 bier smaakt het best. Nu dus niet. Afwisselend spa rood en Radler 0.0 gedronken wat prima beviel. Doordat mijn vriendinnen ook geen alcohol dronken, werd ik niet getriggerd, bovendien was ik de BOB dus alcohol was sowieso een No Go. Het was een spetterend optreden van mijn vriendin (wát een stem!) en we genoten. Rond een uur of half 12 merkte ik dat de alcohol grip kreeg op de bezoekers van het café. Er werd harder gepraat, mensen gingen in mijn aura staan en mannen vonden het ineens nodig om iets tegen me te zeggen. Als je zelf niet drinkt vallen dit soort dingen extra op en ik begon me ongemakkelijk te voelen. Bovendien begon ik ook moe te worden. Om 12 uur besloten we naar huis te gaan. De financiële schade viel daardoor ook mee; nog geen tien euro was ik kwijt, nog een voordeel van geen alcohol drinken!
Er stond ook nog een nieuwjaarsreceptie op de golfclub op de agenda voor dat weekend. Daar vloeit de alcohol ook altijd rijkelijk …Er kwam iets tussen, dus ik ben niet geweest. Wel ben ik die avond uit eten gegaan, normaal gesproken een uitgelezen moment om een glas wijn te drinken. Natuurlijk heb ik dat niet gedaan. Ik dronk braaf mijn spa rood. Geen probleem, toch stond ik er de hele tijd bij stil dat ik NIET DRONK.
Nu ik mezelf de 30-dagen-geen-alcohol-regel heb opgelegd, denk ik veel meer en vaker aan alcohol dan anders. Ik ben geen stevige drinker (meer); op werkdagen drink ik geen alcohol, ons huis is alcoholvrij voor onze dochter die nog thuis woont (en die zoals ik eerder vertelde een verslaafde is in herstel). De momenten dat ik alcohol drink zijn daardoor minimaal en áls ik alcohol drink dan probeer ik het bij maximaal twee glazen te houden. Normaal gesproken denk ik nooit zoveel aan alcohol drinken. Nu dus wel. Als ik in de supermarkt ben en door het wijn- en bierschap loop, als ik voorbij een café loop, als ik mensen op tv iets zie drinken; het valt me nu allemaal extra op. Alcohol is echt overal, het is moeilijk te ontlopen. Bonbonnetje bij de koffie? Wacht, even checken of er geen alcohol in zit. Stoofvlees in het restaurant; check of er rode wijn in zit. Lekker recept voor risotto? Ja, jammer dan, er moet 175 cl witte wijn in. Balsamico azijn? Zit alcohol in. Nu weet ik wel dat dit mij niet zo heel veel kwaad zou kunnen doen, maar voor een verslaafde in herstel zijn dit allemaal triggers; verborgen en verboden vruchten! Alcohol is overal!
Tot volgende week!
279.357
deelnemers gingen je voor