Vasten hoort niet per se meer bij de een dan bij de andere religie. Vasten is er altijd geweest en is van iedereen. Na wat digitaal speurwerk kom je er al snel achter dat ongeveer elke spirituele richting een vorm van vasten of onthouding kent. Vasten blijkt een oeroude, universele traditie te zijn.
Vasten is een oeroude traditie binnen een hele rits aan religies. Ook wordt het vasten zowel uit religieuze overwegingen als uit gezondheidsoverwegingen gedaan. Een bekend voorbeeld van vasten waar het christendom vandaag de dag nog steeds naar verwijst en handelt, is Jezus die 40 dagen en nachten lang vastzat in de woestijn. Tot aan de dag van vandaag is de vastenperiode een tijd waarin je dichter tot God kunt komen. Jezus deed het immers ook.
Bekende voorlopers van de vastenperiode uit vroegere tijden
Hippocrates (ca. 400 v. Chr.)
Plato (ca. 400 v. Chr.)
Pythagoras (ca. 500 v. Chr.)
Deze wijsgeren vastten regelmatig om zo hun geestelijke scherpte te behouden, zo wordt gezegd. |
Ramadan
Het christendom is maar een voorbeeld van een religie die een (jaarlijkse) vastenperiode op de kalender heeft staan. Er zijn nog veel meer geloven die een bepaalde periode vasten. Denk bijvoorbeeld aan de ramadan. Ook de ramadan valt, net als de vastenperiode van de christenen, ieder jaar weer anders. Dit komt omdat de ramadan-maand wordt bepaald door een nieuwe maan. De ramadan is de negende maand volgens de islamitische kalender, wat niet hetzelfde is als de gregoriaanse kalender die we gewend zijn te gebruiken voor onze jaartelling.
Vastengewoonten binnen de Islam
Gelovigen mogen overdag, tussen de feitelijke zonsopgang en zonsondergang, niet eten,
drinken, kwaadspreken, roken en geslachtsgemeenschap hebben.
Tijdens de nachten van de ramadan worden 2 tot 3 maaltijden geserveerd.
Het einde van de ramadan wordt gevierd met een drie dagen durend Suikerfeest.
Tijdens het Suikerfeest wordt veel zoetigheid gegeten, zoals baklava, en om die reden
heet dit feest in Nederland het Suikerfeest. Dat komt van het Turkse 'şeker bayramı'. |
Andere religies en culturen die een vastenperiode kennen
Alevitische Turken. Alevitische Turken doen niet mee aan de ramadan, maar vasten twaalf dagen in de maand Muharrem, omdat zij geloven in de zogenaamde twaalf imams. Elf daarvan zijn vermoord, de twaalfde is herrezen. Zij vasten om deze twaalf imams te herdenken.
Jodendom. In de joodse traditie wordt jaarlijks op 6 dagen gevast.
Bahá’í-geloof. De vastenperiode voor de bahá’ís beslaat de laatste periode van negentien dagen (2 - 21 maart) voor het begin van het nieuwe jaar op de lentedag (Naw-Rúz). Vasten houdt in dat men van zonsopkomst tot zonsondergang niet eet, drinkt of rookt. |
Bovenstaande zijn maar enkele voorbeelden van religies en richtingen die een periode van vasten kennen om zo dichter bij hun god te komen. Maar er wordt niet alleen gevast uit geloofsovertuiging. Ook uit gezondheidsoverwegingen wordt er gevast. Daar in een volgend artikel meer over. Bron:
kis.nl