Van vakantie naar vakantie

Nagenietend van mijn te korte uitje naar het prachtige Twente, zit ik in de zon in mijn achtertuin. Nog even ontspannen. Ik ben dus niets aan het doen en dat.......kan ik niet. Niets doen is niks voor mij. Ik ben altijd wel iets aan het doen. Thuis in huis opruimen, tijdens het wandelen ben ik vaak aan het fotograferen, lekker in de tuin bezig zijn vind ik zwaar maar leuk, lezen is ontspannend en de was vouw ik graag op voor de tv. Ik ben gewoon graag bezig. Maar nu zit ik in de zon en doe moeite om niets te doen. Zucht .....ik bedenk me wat ik allemaal nog wil/moet doen. De zon hangt als een warme sluier over me heen, ik blijf dus gewoon liggen! Punt! Maar na een paar minuten kan ik het niet laten, ik pak mijn telefoon. Het scrollen kan beginnen. Eerst de krant, daar word ik uiteraard helemaal niet blij van. Het is toch allemaal vreselijk daar in de Oekraïne. Ik stop m'n kop echt niet in het zand, maar ik sluit toch de krant af. Vandaag maar even niet. Ik stap over naar Buienradar en zie dat het nog wel een paar dagen mooi weer blijft. Heerlijk. Ik ben nu al bezig met wat ik zondag in de tuin ga doen. Hier word ik wel vrolijk van.  Niet dat de lange termijnverwachting goed is, maar voor mijn vrije zondag is de voorspelling​ top!! Omdat ik toch wel even in de heerlijke zon wil zitten, open ik Instagram. Ik veeg met mijn vinger van onder naar boven op mijn telefoon en like hier en daar een berichtje met een mooie foto. Ik krijg een WhatsAppje die ik beantwoord en open daarna mijn Facebook. Ook daar scrol en like ik door het overzicht van berichten. Net als ik mijn telefoon wil wegleggen, komt er een berichtje voorbij met allemaal prachtige foto's van een vakantieverblijf in België en een algemene uitnodiging voor alle Facebook-lezers om te komen logeren. Ik ben onmiddellijk getriggerd. Degene die hem heeft geplaatst heb ik al jaren op mijn Facebook, maar ik had geen idee dat ik bij haar een verblijf kon boeken. Na wat heen en weer appen, heb ik mijn vakantie geboekt. Bizar, ik ben net terug en kan nu al uitkijken naar mijn volgende vakantie. En die is ook al over 6 weken!! Ik ga al jaren op vakantie in mei of juni en/of september of oktober. Ook dit jaar dus weer. De zomervakantie is me sowieso vaak te druk en te duur. Ik heb daarin natuurlijk ook keus, ik heb geen kleine kinderen meer en ben dus niet afhankelijk van schoolvakanties. Een hele grote plus als je van rust houdt. Ik wil gewoon een goed bed op een mooie locatie, waar vanuit ik heerlijke wandelingen kan maken. Deze keer heb ik die gevonden bij onze zuiderburen. Ik wil al heel lang wandelen in de heuvels van Limburg en dat gaat nu gebeuren. Rugzak met proviand op m'n rug, camera om mijn nek, wandelenschoenen aan en gaan!! De uitzichten zijn er fenomenaal en ik kan niet wachten om ze allemaal te zien. Inspiratieloos. Dat ben ik nu. Ik moet de woorden uit mijn vingers wringen. Ik heb geen idee wat ik wil vertellen. Ik heb de afgelopen week eigenlijk niet zoveel noemenswaardige dingen gedaan en beleefd. Helemaal niet erg hoor, maar wat moet ik na al die weken bloggen nou nog vertellen? Mijn lezers kennen me inmiddels wel een beetje en de dingen waar ik graag over schrijf zijn allemaal al eens benoemd. Is het misschien een idee om voor mijn laatste blog (jup, volgende week is de laatste week dat ik mag bloggen voor IkPas) jullie te vragen mij te inspireren? Je mag me iets vragen en ik zal eerlijk antwoord geven op enkele gestelde vragen. Om me nog beter te leren kennen zouden jullie eventueel een kijkje kunnen nemen op mijn Insta-pagina @tessaandewandel en me kunnen volgen. Ik heb de laatste weken erg vaak complimenten gekregen over mijn schrijven, sommige mensen vroegen me zelfs of ik dit niet vaker zou willen doen, voor langere periode. In het begin leek me dat inderdaad hartstikke tof, maar eerlijk is eerlijk, ik denk dat dat toch te veel van het goeie is. Ik merk dat ik vastloop en dat de verplichting om iedere week te schrijven, terwijl je zoals ik nu inspiratieloos kunt zijn, iedere week een beetje zwaarder weegt. Ik kon er vannacht zelfs niet van slapen. Dus ....... volgende week ga ik nog vol liefde een blog schrijven, maar daarna is het klaar. Tot volgende week!