Recht uit de pen: Nancy

Ken je dat gevoel? Dat je ergens heel enthousiast over bent, maar zodra het feitelijke moment daar is, je jezelf afvraagt: “Waarom heb ik me hier nou weer voor opgegeven?”. Ik herken het gevoel in ieder geval van de afgelopen dagen, de dagen in aanloop naar de IkPas-periode van 40 dagen. Ineens lijkt 40 dagen wel heel erg lang en 5 april wel heel erg ver weg. En dan is dat ook nog eens een dinsdag dus zou ik het, conform mijn nieuwe streven, nog eens 2 dagen extra moeten volhouden tot het weer vrijdag is. Toch heb ik ook erg naar deze periode toegeleefd, de laatste tijd merkte ik steeds meer dat ik echt toe ben aan een alcoholvrije periode. Te vaak kwam ook doordeweeks de fles wijn weer op tafel. Ik voelde mezelf er gewoon niet meer goed bij. En dan is het zover, het is 26 februari en de 40 droge dagen zijn van start gegaan! De avond voorafgaand aan de start heb ik, bij wijze van afscheid, nog een heerlijk glas rode wijn genomen en van ieder slokje heel bewust genoten. Inmiddels ben ik alweer meer dan een week onderweg en kan ik zeggen dat het me tot nu toe nog niet is tegen gevallen. Op de eerste vrijdagmiddag ben ik naar de plaatselijke slijterij geweest om in de wereld van de alcoholvrije drankjes te duiken. Nadat ik de winkelbediende gevraagd had waar ik deze kon vinden, kreeg ik een behoorlijk ongeïnteresseerde of misschien zelf wel geïrriteerde blik én een verwijzing naar het vak. Van de ene verbazing viel ik in de andere, dit had ik namelijk niet verwacht! Een meter vak van de grond tot aan het plafond vol met alcoholvrije wijnen, biertjes en zelfs gin. Ik vraag de winkelbediende of hij nog wat kan aanraden, zijn advies luidt: ”Het is allemaal niet te drinken”. Daar hebben we ook lekker veel aan, maar ik kan het de beste man ook niet kwalijk nemen, het is natuurlijk ook wat gek om in een slijterij naar alcoholvrij te vragen. Tien minuten later ga ik, gewapend met een fles alcoholvrije gin en een fles alcoholvrije wijn, vol goede moed het weekend in. Vrijdagavond zijn we beide zo uitgeblust van de week dat beide flessen nog netjes dicht blijven en we het bij een kopje thee houden. Op zaterdagavond heb ik een familiefeestje en mijn vriend een reünie, hoewel hij zich voorgenomen had om pas daarna te beginnen, heeft hij ook de avond alcoholvrij doorgebracht. Fijn zo’n partner in crime! Ik heb een glas alcoholvrije wijn geprobeerd die ze keurig netjes voor mij in huis gehaald hadden, ik had echter net zo goed een glas appelsap kunnen nemen. Dit was in ieder geval geen succes. Zondagavond heb ik alcoholvrije gin-tonics gemaakt, deze waren wel heel erg lekker! Al vraag ik me nog steeds af of dat nou de gin was of gewoon de tonic, de ijklontjes en het limoentje waren. Op dinsdag eten we bij mijn vader en omdat we vaak vooraf de recepten doorkrijgen, zijn vriendin is gek op koken, kan ik voorkomen dat we een heerlijke zalmschotel mét witte wijn erin verwerkt krijgen. Na ruim een week kan ik zeggen dat ik makkelijker wakker wordt en dat ik me ook wel wat fitter voel. Helaas heeft het op de weegschaal nog geen effect gehad, na 1 week ben ik precies niks aan gewicht kwijt. Zal dat volgende week anders zijn? We gaan in ieder geval vol goede moed door! Deze week staat er een borrel en een etentje op de agenda, eens kijken hoe het in de horeca zit met alcoholvrije versnaperingen. Tot volgende week!