Niet gedaan en niet gedaan

Zooooo…..Best wel opgelucht schrijf ik mijn eerste Dry January-blog van dit jaar. Opgelucht, omdat de eerste week er dus bijna opzit. Wat klinkt dat heftig merk ik…het is maar alcohol, het duurt maar 1 maand. Maar best confronterend om te merken dat ik elke dag momenten had waarop ik mezelf betrapte ‘nu had ik anders een lekker drankje genomen’. En dan bedoel ik echt niet dat sapje! Op 1 januari probeerde ik mezelf al te manipuleren. Ik had die dag een break-up met een date…moeilijk gesprek. Ik vond dat ik echt wel een wijntje had verdiend. Niet gedaan! Later die dag kwam een goeie vriend even aanwaaien. Met hem is het echt geconditioneerd dat we gezellig aan de borrel gaan. Niet gedaan! De ochtend daarna lekker vroeg opgestaan. Trots op m’n discipline. Laat de rest van de maand maar komen. Door onregelmatig te werken heb ik niet echt een week/weekend ritme of een vast dagritme. Dat maakt dat ik ook wel doordeweeks een borreldag kan hebben. Door ’s avonds dat biertje niet meer te drinken (en dus ook die tweede niet neem) heb ik meer zin om vroeg naar bed te gaan…en dus ook vroeg op te staan. Van voorgaande jaren weet ik dat de eerste week vaak even doorbijten is. Alcoholgebruik is toch echt gewoontegedrag. Even een wijntje tijdens het koken, even een biertje als de kinderen op bed liggen. Een helpende factor is dat ik deze week 3 nachtdiensten had. Dat scheelt. Met de start van mijn alcoholvrije maand ben ik ook weer gestart met sporten (spinning). Ik wilde de koe maar meteen bij de hoorns pakken. Ook al weet ik dat te veel goede voornemens de afhaakkans vergroot…het voelt als een prima combi. Beide voornemens versterken mekaar. Gelukkig mag ik van mezelf gewoon lekker chocolade blijven eten….;) Dus afvallen zal er voor mij helaas niet echt inzitten. Leen in het kort Mijn naam is Leen. Een vitale 46-jarige vrouw met Vlaamse roots en moeder van 2 kids. Vlaams staat is mij synoniem voor lekker eten…en drinken. En dan bedoel ik niet de sapjes en frisdranken! Als Belg uit een klein dorpje is alcoholgebruik me echt met de paplepel ingegoten (figuurlijk dan). Inmiddels woon ik 24 jaar in Nederland en ik word me steeds meer bewust van wat ‘normaal’ alcoholgebruik eigenlijk is. Tijdens de opleiding ‘Leefstijlcoach’ enkele jaren geleden, daagde een medestudent me uit om een maand geen alcohol te drinken. Die nam ik aan…natúúrlijk kon ik dat!? En het lukte. Sinds 3 jaar maak ik er een gewoonte van om in maart geen alcohol te drinken. De lente staat voor mij voor fris, nieuw en rein…dat motiveert extra. Afgelopen jaar merkte ik dat mijn alcoholgebruik toenam.  Het stemmetje in mijn hoofd ‘Leen…hoogste tijd om te resetten’, werd steeds luider. Maart was nog best ver weg. Dus toen ik op Instagram de oproep voor bloggers en vloggers voor IkPas zag langskomen, was de knoop snel doorgehakt. Dit is het moment! Dit is mijn stok achter de deur, mijn extra motivatie. Ik weet van voorgaande jaren dat de eerste week pittig is. Veel ‘gewoontegedrag’ waar ik tegenaan loop. Maar ik kan me ook herinneren dat ik na een maand alcoholvrij het gevoel heb nog wel door te kunnen gaan. Dat geeft moed. Dat wil ik. Dat gun ik mijn lijf. Bijkomend argument is dat mijn vader op te jonge leeftijd aan het dementeren is….dat zet me aan het denken. Ik wil er alles aan doen wat binnen mijn mogelijkheden ligt om vitaal oud te worden. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Ik verwacht een mentale boost als ik een maand alcoholvrij kan doorzetten. Die daadkracht en discipline sterkt me. Na januari wil ik weer bewuster alcohol drinken. Minder vanzelfsprekend.