Ik zit achter mijn scherm en vraag me af waar ik deze week de inspiratie vandaan moet halen om mijn volgende blog te schrijven. Op een of andere manier komt die altijd vanzelf, maar nu dus niet. Misschien komt het omdat ik inmiddels ga wennen aan het niet-drinken, daar geen of weinig moeite mee heb en ook de gezondere levensstijl mij goed bevalt en goed doet. Ik ben bijvoorbeeld begonnen met joggen. Hardlopen zal ik het niet noemen, want het gaat voor mijn gevoel niet eens zoveel sneller dan wanneer ik wandel. Maar oké, ik doe het wel en dat is weer een leuke uitdaging erbij naast het wandelen. Groot voordeel van joggen is dat je in kortere tijd, langere afstanden aflegt. Ideaal als je eens wat minder tijd hebt om langere afstanden af te leggen. Een sportoutfit hoefde ik gelukkig niet te kopen, net als loopschoenen (had ik nog van alle vorige pogingen om meer te gaan sporten). Ik ben, zoals je kunt concluderen uit mijn vorige zin, al eens vaker begonnen met 'hardlopen', maar iedere keer gaat de frequentie na een tijdje omlaag om uiteindelijk na maanden tot de realisatie te komen (met een wijntje in mijn hand) dat ik al een hele tijd niet heb gejogd. Goh, hoe zou dat nou komen? Duh!! Zou het misschien door de Chardonnay'tjes komen, Tessa? Met als domino-effect dat je te veel snaait, te laat naar bed gaat, te weinig slaapt en dus geen energie hebt, Tessa? Dussssss, dit is poging zoveel om er een beetje regelmaat in te krijgen. Deze week staat de teller op twee kleine loopjes en om mezelf te beschermen tegen de spierpijn, houd ik het daar ook bij. Ik ben het type; alles of niets en dat zou ik wat vaker kunnen loslaten. Dus....rustig aan beginnen, niet te ver, niet te vaak. Hmmmmmm, ik vraag me af hoelang het deze keer duurt, maar ik ga er gewoon weer voor en ik vind het nog leuk ook (Echt waar?? Ja, echt waar).
Dan was er ook nog een grote verandering in mijn thuissituatie deze week. Want waar ik de afgelopen maanden alleen woonde, is vorige week mijn dochter weer thuis komen wonen. Ik moet zeggen, dat is wel even schakelen. Zo zat ik in m'n pyjama voor de tv met mandarijntjes en een flesje water, zo zat ik in de auto om haar op te halen. Na twee dagen mijn huis herindelen, haar spullen terugverhuizen en alles weer inruimen, was ik 's avonds tijdens de laatste rit écht toe aan een wijntje. Ik sloeg er eerst helemaal geen acht op en was al bijna onderweg naar de supermarkt, tot ik tijdens het uitpakken van de laatste spulletjes uit de auto het juiste inzicht weer had en me realiseerde dat ik helemaal geen wijntje nodig heb om hiermee te dealen. Dit is dus echt zo'n situatie, waarin ik voorheen wijn had gekocht om samen met mijn meissie even een borreltje te doen, gewoon omdat we dat hebben verdiend. Maar waarom zou ik wijn 'verdienen'? Best gek dat het een gewoonte is om bij stress, drukte en vermoeidheid aan alcohol te denken en het vervolgens ook te nuttigen. Als ik daadwerkelijk in de supermarkt was beland, had ik er waarschijnlijk ook wat lekkers bijgekocht. Zo van; het is een verdrietige situatie, dus dan mag er, als troost, best wat lekkers gegeten en gedronken worden. Excuses van Jan Piet Snot natuurlijk, want nu hadden we thee, tissues en een goed gesprek. Ook nu kan ik concluderen dat ik, achteraf, de wijn niet heb gemist.
En hoe gaat het dan met weegschaal, vraag je? Eerlijk is eerlijk, we zijn nog steeds geen vrienden, maar ik moet zeggen dat ik hem steeds aardiger begin te vinden. Hij is bijna iedere dag iets vriendelijker voor mij en dat schept uiteindelijk toch een band. Ik heb geen idee wat mijn gewicht is geweest op 1 januari, maar ik kan er wel naar gokken. Ik vermoed dat ik inmiddels een kilootje of 4 kwijt ben en dat stimuleert me enorm om de ingeslagen weg te blijven bewandelen. Natuurlijk vind ik het moeilijk om watertandend naar mijn collega's te kijken, die heerlijke dropjes verorberen, genieten van chocolaatjes, lekker omhappen (ja, ook een zelfverzonnen woord, ben ik erg goed in;) in slagroomsoesjes en gebak, terwijl ik snoeptomaatjes, worteltjes en mandarijntjes weg zit te kauwen. Niet dat ik dat vies vind hoor! Verre van zelfs, maar al dat lekkers weerstaan........ Zucht.......... Maar hé, het lukt me!! Net zoals er heel veel lukt momenteel. Dat maakt me sterk en zorgt ervoor dat ik volhoud. Ik heb, als stimulans, een jurkje uit de kast getrokken van ongeveer 10 kilo geleden. Ik moet en ik zal die jurk weer passen!! De foto, waarop ik dat jurkje aan heb en die ik terugvond op mijn telefoon, staat op mijn netvlies gebrand!! Ik kan het!!!
279.357
deelnemers gingen je voor