Harry's twijfel

Na ruim drie weken sober mijmer ik over een alcoholvrij leven na januari. Zal ik wel, zal ik niet, zal ik wel, zal ik…. Normaal gesproken ben ik geen twijfelkont, waarom nu dan wel?  Één van de definities van twijfel is 'het niet kunnen kiezen tussen mogelijkheden'.  Om tot een beslissing te komen zijn er lijstjes nodig, met voordelen en nadelen van alcohol drinken. Zonder ze op te schijven weet ik al direct dat de lijst met nadelen van het  drinken, vele malen langer is dan de voordelen van wel alcohol drinken. Echter de voordelen van drinken, het roze dekentje, de  rafelrandjes van de dag die er af gaan, de pijntjes, fysiek en mentaal, verdwijnen als een ijsblokje in een glas witte wijn, wegen zwaarder dan de kans op slokdarmk…, hartkwalen,  en op de lange duur Korsakov. Drinken geeft kans op deze kwalen, het roze dekentje is er direct. Toch als ik even stil sta bij de gedachten en heel eerlijk ben naar mij zelf, dan is het verstandiger om het voortaan te laten staan. Maar terwijl ik schrijf, slaat de twijfel al weer toe en bouw ik een achterdeurtje in, want ik word straks zestig en dat moet je vieren, en die prachtige zonsondergang straks aan Mekongrivier, daar mag toch wel een biertje bij (let op het verklein woordje). Ook weet ik heel diep van binnen dat het gewoon beter is om te stoppen, of zou ik het dit keer wel kunnen beteugelen tot de speciale momenten en gelegenheden. Wederom de twijfel. En zo gaat het maar heen en weer. Zal ik het lot tarten en dat dan ervaren als mijn noodlot? Of zal ik het zwaard oppakken en Koning Alcohol bevechten? Ik neig heel sterk naar het laatste, maar ben nog niet overtuigd. Gelukkig heb ik nog een week voor mijn eigen mindfuck en om te beslissen. Succes met jullie laatste week, jouw mindfuck en beslissing. Harry