En daar gaan de kilo’s …

Het is geen geheim dat ik veel van mijn vrije tijd besteed aan hardlopen. En als Jeanette en ik samen de tijd hebben, gaan we graag wandelen of hiken, liefst op onbekend en moeilijk begaanbaar terrein, lekker met kaart en kompas eropuit. Dat betekent dat ik meer dan gemiddeld aan mijn beweging kom en dat ik mezelf in fysiek opzicht als bovengemiddeld gezond beschouw. Daar komt bij dat ik me ruim 3 jaar geleden heb laten verleiden om samen met Jeanette koolhydraatbeperkt te gaan eten. De realisatie dat je 50-plus bent, de spiegel en de iets te krappe kleding die dat op pijnlijke wijze bevestigen, misschien herken je het gevoel … er moest iets gebeuren om gezond te blijven. Koolhydraatbeperkt eten ging het worden, maar we dronken er natuurlijk nog wel wijn en bier bij. In september 2017 nog ruim 82 kilo schoon aan de haak, na 2 maanden al een paar gram onder de 80 gedoken, heel simpel door het weglaten van aardappelen, rijst, pasta en normaal brood en dat te vervangen door veel groenten, zuivel, noten, zaden, vis en een beetje vlees. Gelijk in november (over slechte timing gesproken) ook nog gestart met hardlopen en daar gingen de kilo’s. In april 2018 in een hardloopteam met professionele begeleiding gestart aan op maat gemaakte trainingen en heel gedisciplineerd toegewerkt naar de Berenloop Halve Marathon op Terschelling op 4 november 2018. Aan de start onder de Brandaris woog ik inmiddels een keurige 75 kilo. In al die tijd overigens nooit overwogen om mijn biertje en wijntje te laten staan, dus díe koolhydraten en voornamelijk calorieën bleven gestaag binnenkomen. Tijdens onze eerste Dry January in 2020 ben ik me te buiten gegaan aan 0.0% bieren en wijnen, geen van allen echt lekker, maar ja je wilt toch een leuk glas voor je neus tijdens een fijne maaltijd en na een sportieve prestatie. Die vervangende drankjes bevatten allemaal bijna net zoveel koolhydraten en slechts iets minder calorieën dan ‘the real stuff’ dus behalve een verbeterde nachtrust en een fris gevoel veranderde er niets, althans niet op de weegschaal. Dit jaar doen we het anders … ik schreef al eerder dat verse gemberthee en water nu de standaard drankjes zijn geworden. Bij uitzondering, om iets te vieren of het weekend in te luiden drinken we een 0.0% wijn, de La Tulipe bubbelrosé is trouwens een echte aanrader. En heel soms, na een zware training op zaterdagmiddag, beloon ik mezelf met een Brand 0.0% IPA, wat mij betreft het enige alcoholvrije bier met smaak. En zie wat er gebeurt … stond de wijzer in december 2020 nog op 71 kilo, na de derde week in Dry January kwam daar toch ineens weer wat neerwaartse beweging in. Mijn lichaam had duidelijk een reset van een aantal weken nodig en besloot daarna het resterende overtollige vet op z’n gemak verder te verbranden. Het gaat heel langzaam, maar ik val nog steeds af. Nu, in de derde week van de 40-dagen Challenge, zit ik op 67 en een beetje, op mijn leeftijd en met een lengte van 1,75 meter betekent dat een gezond BMI (Body Mass Index) van 21,9. Het ‘gebrek’ aan calorieën en koolhydraten uit alcohol zorgt er blijkbaar voor dat mijn lichaam langzaam maar zeker weer in topvorm komt. De laatste tijd moet ik zelfs wat meer koolhydraten eten om te kunnen blijven trainen zonder flauw te vallen, dat zegt mij genoeg. En ik blijf mezelf positief verbazen over alle verbeteringen die ik ervaar door geen Bollekes Zwaar Blond of glazen Rioja meer te drinken. Mentaal, fysiek, financieel … er zijn echt alleen maar voordelen! Het enige dat is echt mis zijn de loopjes naar de glasbak … 😉 Roy