David (41) en Marjolein (51) hebben de smaak van pauzeren goed te pakken. Zoals meerdere deelnemers deden zij mee aan Dry January, de overbruggingschallenge en nemen ze nog steeds deel aan de 40 dagen geen druppel challenge. En dat droog staan, bevalt hen prima.
“Het is mijn eerste ervaring met IkPas. Ik pak het meteen grondig aan. Het werd ook tijd, want ik worstelde al langer met mijn alcoholgebruik. Voor corona dronk ik met name in het weekend. Met collega’s tijdens een -verlengde- vrijdagmiddagborrel. Of met vrienden. Dansen, drinken, lachen en praten: ik genoot er enorm van. En toch stak dat alcoholgebruik mij ook. Ik heb intussen te veel alcoholgerelateerde ellende om me heen gezien om er onbekommerd van te kunnen genieten. Ook verloor ik mezelf wel eens als ik gedronken had. En dat is geen fijn gevoel.
Sinds we te maken hebben met de coronapandemie werk ik thuis. Dat is dus al een jaar zo. Doordat ik niet op kantoor kom, ik geen collega’s zie en er geen vrijdagmiddagborrels zijn is mijn behoefte om te drinken ook gekelderd tot een dieptepunt. Een prettig voordeel aan een vervelende situatie. Thuis drinken doe ik niet en als ik vrienden zie, dan houd ik het bij een frisje of gewoon water. Ook niets mis mee.
In 2020 ben ik nog een half jaar in Spanje geweest. Op dat moment was daar geen lockdown, dus de terrassen waren open. Het goede leven in Spanje bestaat toch uit zon, alcohol en tapas. Ik heb genoten, maar kon de alcohol goed laten staan. Ik zag het ook als een test. Ben ik net zo gezellig zonder alcohol als met alcohol? Het blijkt dat ik net zo fijn dans, lach en klets zonder alcohol als met alcohol.
Welke rol alcohol na deze pauze in mijn leven krijgt, weet ik nog niet. Wat ik wel weet, is dat ik me goed voel. Ik heb geen conflicten meer met mezelf of anderen nu ik niet drink. Misschien moet ik de rest van leven in alle nuchterheid doorbrengen.”
Ook Marjolein (51) koos er bewust voor om aan alle challenges mee te doen. Daarnaast voerde ze een andere gezonde keuze door en steunt ze met haar deelname haar partner die een problematische relatie met alcohol heeft.
De laatste jaren ben ik sowieso bezig met mijn gezondheid. Dat komt mede door het alcoholgebruik van mijn partner. Hij drinkt echt veel te veel, daardoor dacht ik altijd dat mijn alcoholgebruik wel meeviel. Ik durf te stellen dat hij een alcoholist is. We zouden de eerste keer samen meedoen aan IkPas, maar niet drinken lukt hem niet.
Als ik niet pauzeer laat ik me regelmatig door mijn partner overhalen om ook te drinken: er is altijd wel een goede reden te bedenken. Dan krijg ik daarna te horen, dat hij heeft gedronken omdat ik een glaasje wilde. Ook om daar vanaf te zijn, is niet drinken beter voor mij en voor hem.
Als ik niet drink, is dat confronterend voor hem. Hij weet echt wel dat hij te veel drinkt. Toen hij zijn alcoholgebruik laatst met een maatbeker in eenheden opdeelde, bleek hij op dagen dat hij weinig dronk toch nog aan de negen eenheden te zitten. Hij dacht dat het er drie waren!
Sinds ik 1 januari ben gestopt met drinken, ben ik begonnen met ochtend- en avondwandelingen. Ondanks dat ik al zo’n twee à drie keer per week sportte, zorgen deze wandelingen ervoor dat ik iedere dag aan mijn 10.000+ stappen kom.
Ook ben ik me meer gaan verdiepen in alcohol. Ik heb er verschillende boeken over gelezen, waaronder ‘Drankje?’ van psychiater David Nutt. Hierin las ik over het duidelijke verband tussen alcohol en borstkanker. Hij stelt dat alleen als je maximaal één drankje per jaar drinkt, het risico op borstkanker door alcohol te verwaarlozen is. Daarom heb ik besloten om na mijn 40 dagen één drankje in 2021 te drinken. Dat moet dus een heel bijzonder moment zijn. En een heel bijzonder drankje.”
279.357
deelnemers gingen je voor