Blogger Vonne is on fire!

‘Week twee van Dry January begon niet bepaald dynamisch: ik was nog steeds een beetje ziekig. Niets ernstigs, maar wel genoeg om me zwak en zielig te voelen onder een dekentje. Het enige voordeel? Geen enkele behoefte aan alcohol. Wie heeft zin in wijn als zelfs thee al een uitdaging is? Maar eerlijk, die rustige dagen waren misschien wel precies wat ik nodig had. Na een paar zware maanden – mijn vader overleed afgelopen november – voelde het alsof alles een beetje stil moest staan.
Zijn overlijden heeft me behoorlijk door elkaar geschud. Ik was bijvoorbeeld altijd een grote lezer. Zo iemand die boeken verslond alsof er morgen geen bibliotheken meer zouden zijn. Maar na zijn dood lukte het niet meer. Geen boeken, geen rust, geen focus. Wat wel lukte? Wijn inschenken. Of bier. Of iets sterkers. Alcohol werd een soort ongewenste vriend die altijd klaarstond. Handig, maar niet echt behulpzaam.

Met het nieuwe jaar besloot ik het anders te doen. Alcohol eruit, social media eraf (ik was helemaal klaar met het eeuwige doemscrollen), en proberen weer een beetje balans te vinden. En je raadt het nooit: het werkt. Zonder die constante afleiding van mijn telefoon en met een tonic in plaats van wijn, voelt mijn hoofd eindelijk weer een beetje helder. Oh, en ik heb het lezen weer opgepakt! Het was alsof ik een verloren stukje van mezelf terugvond.
Zaterdagavond bracht wel een uitdaging. Ik belandde spontaan bij een vriendin op de bank. Supergezellig, tot ze een fles wijn opentrok. Ik hoorde meteen dat bekende stemmetje in mijn hoofd: ‘Eén glaasje kan toch wel?’ Maar ik hield me sterk en koos voor een tonic (met een schijfje limoen, want hallo, ik heb nog wel standaarden). Het werd alsnog een topavond. We hebben B&B gekeken, keihard gelachen, ik voelde me helemaal op mijn gemak, en ik ging naar huis zonder dat ‘o nee, wat heb ik allemaal gezegd?’-gevoel. Een absolute win-win.

En het beste van alles? Ik voel me écht fitter. Niet alleen dat ‘ik slaap beter’-fitter, maar ook dat ‘ik sta weer met energie op’-fitter. Zelfs de sportschool was ineens te doen. Ja, ik ben ook verbaasd, maar het voelt echt alsof mijn lichaam me bedankt dat ik het niet langer aanmaak met wijn en late snacks.
Geen alcohol, geen doemscrollen, meer boeken, meer lachen, en meer energie – ik begin me zowaar een beetje onoverwinnelijk te voelen. Als dit nog maar week twee is, kom maar door met week drie. Ik ben er klaar voor!