Het is weer zaterdag en daarmee is het derde weekend van onze alcoholvrije uitdaging aangebroken. Hoe je er op dit moment ook voor staat—of je nog steeds alle dagen nuchter bent of een kleine uitschieter hebt gehad—vandaag is weer een nieuwe kans om alcoholvrij te blijven.
Deze week vond ik de weg naar een alcoholvrij leven iets lastiger. Niet omdat er allerlei borrels of feestjes op de planning stonden, maar juist omdat ik merkte dat de drang om te drinken ineens veel groter was dan normaal. En dat terwijl ik in het ‘gewone’ leven nauwelijks drink. Maar nu het ‘niet mag’, voel ik me ineens opstandig. Je weet pas wat je mist, als het verboden wordt, hè?
Dat zette me aan het denken. Waarom voel ik die rebelsheid alleen tijdens een challenge, en minder in het dagelijks leven zonder alcohol? Ik denk dat het komt doordat ik buiten een challenge om heel bewust kies om niet te drinken. Ik wíl niet drinken, omdat ik weet dat ik het gebruik om dingen te voelen, of juist om ze te onderdrukken. En laten we eerlijk zijn: als alcohol goed voor je lichaam zou zijn, dan hadden we hier een ander gesprek. Maar dat is het niet. Het is, om het maar bot te zeggen, gewoon gif.
Woensdag las ik weer eens over de voordelen van een alcoholvrij leven: betere hersenfunctie, meer tijd, fitter voelen… En toen besefte ik opnieuw waarom ik niet wil drinken. Dit gaat niet over moeten of mogen, maar over willen en gunnen. Ik gun mezelf een leven zonder alcohol.
Mijn vriend had afgelopen weekend een uitje met zijn voetbalteam naar Ameland. Hij had zelf ook bijna twee maanden nauwelijks gedronken, maar nu was de ‘einddatum’ van zijn alcoholpauze daar. En tja, ik hoef denk ik niemand te vertellen hoe zo’n weekend met een voetbalteam eruitziet… Laten we het erop houden dat het bier op Ameland op is. Hij had het geweldig naar zijn zin, maar de kater was blijkbaar een horrorscene. Op woensdag was hij nog steeds niet de oude! Zelfs hij gaf toe: dit was echt een wake-upcall. De ervaring heeft hem laten inzien dat hij zich zonder alcohol veel beter voelt. Hij denkt er nu zelfs over om vaker voor 0.0% te kiezen—een kleine overwinning!
Ik probeer hem al een tijdje enthousiast te maken voor een alcoholvrij leven, want ik wil graag gezond en gelukkig oud worden, samen met hem. Maar soms moet je iemand de ruimte geven om zelf die ervaring op te doen. En wie weet, misschien is dit ook een motivatie voor jou om deze 40 dagen echt vol te maken. Om het verschil in je hoofd en lijf te voelen, en misschien zelfs te beseffen dat je dit helemaal niet meer wilt.
Tot volgende week!
298.000
deelnemers gingen je voor