Wanneer jullie dit lezen, zitten we al op dag 11 van deze challenge. Dat betekent dat we al meer dan 25% achter de rug hebben! Kijk ons eens gaan!
Zoals jullie vorige week lazen, ga ik op zoek naar avontuur zonder alcohol. Laten we even teruggaan naar vorige week vrijdag. Weten jullie nog hoe de zon scheen, en hoe de terrasstoelen ons riepen? Nou, ik besloot lekker tegen de stroom in te gaan. Terwijl anderen hun eerste wijntje bestelden, stond ik op een schaatsbaan. Juist, een schaatsbaan. Want waarom zou je op een warme dag op een terras zitten als je ook vrijwillig op glad ijs kunt staan en je enkels op het spel kunt zetten?
Geen drankje om het ijs te breken, maar het ijs om je neus te breken. Gelukkig ging het verrassend goed. Geen valpartijen, geen blauwe plekken en geen scheve schaatsen. Na die tijd een chocomelk en thee, voldaan naar bed! Om daarna fris (met een beetje spierpijn) wakker te worden zaterdagochtend.
Maar dan... zaterdagavond. Een verjaardag! Dé ultieme test. Gelukkig had ik een simpele oplossing: het was niet bepaald om de hoek, dus iemand moest BOB zijn. Een taak voor mij! Als BOB mag je natuurlijk nog wel de toegestane drankjes drinken, maar ik snap überhaupt niet hoe mensen ‘één of twee drankjes’ kunnen drinken en dan achter het stuur stappen. Ik dans na één wijntje al vrolijk in m’n eentje de polonaise (daar kan ik de volgende dag trouwens wel gewoon om lachen).
Wat me echt door het eerste weekend heeft gesleept, is de juiste mensen om je heen. Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar in mijn omgeving zijn er verrassend veel mensen die óf niet drinken, óf die dat nauwelijks doen. Dus toen na het schaatsen niemand een biertje bestelde, voelde ik me niet eens ‘de rare’. En zaterdagavond? Ik zat gewoon aan tafel met allemaal nuchtere mensen. De wijndrinkers zaten aan een andere tafel. En volgens mij was het aan onze tafel het gezelligst…
Voor nu ben ik (en jullie) in ieder geval nog goed op dreef. Nog 29 dagen te gaan, tot volgende week!
298.000
deelnemers gingen je voor