De een-na-laatste dag is aangebroken. Kun je het geloven? We did it! Wat ben ik trots op ons allemaal. In de groepschat en in de blogs lees ik verschillende verhalen. Wat je verhaal ook is: je doet je best – en meer kun je niet doen.
Vorige week schreef ik over de verjaardag, waar ik stiekem een beetje tegenop zag. Zoals waarschijnlijk verwacht: het viel reuze mee en het was zelfs gezellig! Er waren meer mensen die niet dronken, dus ik zocht juist hen op. Door me te richten op de vriendschappen, de goede gesprekken en de gezelligheid, vloog de tijd voorbij. Op een bepaald moment voelde ik dat het mooi geweest was en ging ik, met oordopjes in, lekker naar bed.
De volgende dag werd ik wakker in een huis vol logees. De een nog verrotter dan de ander, maar ik – samen met een andere logee – was fit. Wat een heerlijk gevoel.
Wat heeft het 40 dagen pauzeren mij gebracht? Ik denk vooral het inzicht dat iets verbieden niet werkt. Ik mocht nu van mezelf niet drinken, terwijl ik diep vanbinnen voelde dat ik het ook niet wílde. Mijn rebelse kant wilde juist drinken, omdat het nu van de challenge niet mocht. Het bloggen was wel echt een goede stok achter de deur. Ook al doe je deze challenge voor jezelf, het is fijn om het gevoel te hebben dat je je ‘lezers’ teleurstelt als ik toch zou drinken.
Ga ik dan nooit meer drinken? Nee, dat denk ik niet. Termen als nooit en ooit maken het juist onprettig. Vandaag drink ik niet. Dag voor dag. Kraal voor kraal.
En die avonturen dan? Door niet te drinken kies ik voor een gezondere en heldere toekomst – dus juist méér tijd voor nieuwe avonturen. Ik heb enorm genoten van dingen overdag doen, zoals servies schilderen, schaatsen en wandelen. Verjaardagen en feestjes zijn ook prima nuchter te doen, al ligt mijn voorkeur nog steeds bij elkaar overdag zien.
Bedankt voor het lezen van mijn blogs. Voor nu: een prettig weekend!
298.000
deelnemers gingen je voor