Twee weken sober en ik ben nog steeds veel moe. Dat valt een beetje tegen. Ik had gehoopt dat ik vanaf het moment dat ik niet meer zou drinken als een soort rups uit de cocon zou kruipen en zorgeloos fit door het leven zou fladderen. Helaas. Ik sta eigenlijk het hele begin van het nieuwe jaar al op alsof ik een hele avond heb doorgehaald. Hoofdpijn. Groggy. Ik had me er echt iets anders bij voorgesteld.
Als ik op Google 'stoppen met alcohol en vermoeidheid' zoek, blijkt het een van de ontwenningsverschijnselen te zijn waar veel voorheen stevige drinkers mee kampen. En die bovendien tot wel een jaar kunnen aanhouden. Lekker dan. Ik denk trouwens ook dat deze maand vol griepjes, verkoudheden en keelklachten niet meewerkt.
Om niet alleen maar te klagen: in de avond ben ik actiever dan jaren. Normaal ging rond 4 of 5 uur wel de kurk van de fles en werd daarmee het einde van de dag ingeluid. Nu heb ik na het avondeten nog een halve dag voor me. Ik ben nog wat onwennig over wat ik met al die tijd aan moet. Waar 3 afleveringen van een Netflx-serie met een flinke bel wijn een heerlijke afsluiting van de dag was, vind ik het nu na 1 aflevering wel genoeg. Leuk hoor, maar 3 is wat veel. Ik heb een nieuwe gewoonte om met mijn man buiten een rondje te lopen. Dat is fijn, maar dan nog heb ik minstens 2 uur over voordat het bedtijd is. Dat resulteert erin dat ik bijvoorbeeld gisteren al om 21:30 in bed lag. En eigenlijk ook vrij snel sliep.
Behalve niet drinken zijn er dus meer routines in mijn leven die zullen gaan veranderen en ik moet er een beetje ingroeien. Ik ben een nieuw coconnetje aan het spinnen en dat kost tijd, aandacht en liefde. En wat voor vlinder het wordt? Ik heb geen idee, maar ben wel razendbenieuwd.
298.000
deelnemers gingen je voor