Het begon allemaal met een simpel idee: "Waarom niet eens 40 dagen zonder alcohol?" De challenge #ikpas leek me een goed plan om mijn lichaam een beetje rust te geven, wat gezonde gewoontes op te bouwen en mijn lijf weer even te resetten. Maar wie had gedacht dat dit niet alleen een test voor mijn wilskracht zou zijn, maar ook voor mijn zelfkennis (en geduld)?
Laten we eerlijk zijn, ik ben geen 20 meer. Nee, ik ben net 50 geworden, lekker in de overgang, en ik begin steeds meer te beseffen dat het leven wel een stempel op me heeft gedrukt. De keren dat ik op stap ging en een glas wijn optilde om te toasten op 'het moment' zijn geteld. Vrouwen van 50 kunnen dit toch niet meer doen, zonder met een flinke kater en een gezwollen gezicht wakker te worden de volgende ochtend? Nou, laat me je vertellen: ik ben erachter gekomen dat ik, zelfs zonder alcohol, nog steeds wakker word met datzelfde gezicht. Misschien zelfs een beetje meer gezwollen, gewoon door het ouder worden.
Even terug naar vorige week, de workation in Athene met een stel andere vrouwelijke en (veel) jongere ondernemers. Wat was het leuk! Wat een energie, wat een avontuur. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik, middenin de zon en de gezellige gesprekken, soms stiekem voelde als een soort van wandelende slaapzak. Terwijl zij overal energie vandaan haalden, kon ik alleen maar denken: "Kan iemand een bed voor mij regelen?" Want als er iets is wat je leert in je vijftiger jaren, is het wel dit: je lichaam heeft gewoon meer tijd nodig om bij te komen. En dat is oké. Ik kan niet meer doen alsof ik nog steeds de 'party girl' ben van twintig jaar geleden.
Het voelde alsof ik als een soort moe lammetje door de straten van Athene strompelde, terwijl de rest vrolijk selfies maakte met een fles water in hun hand. Ik zag hun jeugdige energie en dacht: "Als ik nu naar huis ga en wat gezonds eet, plof ik in bed en slaap 12 uur."
Eenmaal weer thuis in Nederland, dacht ik dat het wel mee zou vallen met de vermoeidheid. Maar nee, dat was een grap. Mijn lichaam had zich zo goed aangepast aan die tijdelijke alcoholvrije fase, dat het nu extra luid zei: "Sorry, maar dit is je nieuwe normaal. We gaan nu echt even bijkomen." Oh, en vergeet niet de magische kracht van supplementen! "Die neem ik wel", dacht ik. Ik doe een potje multivitaminen erbij, wat magnesium voor mijn spieren, een beetje extra vitamine D omdat de zon in Nederland natuurlijk altijd verstek laat gaan... en hoop dat het werkt. Not haha.
En toch, hier ben ik, 40 dagen zonder alcohol, en ik kan niet anders dan een beetje trots zijn. En ja, misschien is dat een beetje een paradox: mijn lichaam is een paar keer in de ‘zombie modus’ gegaan, maar ik voel me wel mentaal scherper dan ooit. Het is een beetje zoals die momenten dat je een foto van jezelf maakt en denkt: "Oké, misschien ben ik niet meer 25, maar hé, ik heb wel een heleboel verhalen te vertellen." En dat doe ik dan, met een glas alcoholvrije bubbels in mijn hand.
Dus, als jij ook in de vijftig bent en denkt "Wat doe ik mezelf aan?", weet dan dat je niet de enige bent. Maar hey, we gaan door, met een flinke dosis humor, zelfspot en een klein beetje extra magnesium om de boel in balans te houden. 40 dagen zonder alcohol is misschien geen marathon, maar het is wat mijn betreft zeker een feestje voor de ziel.
298.000
deelnemers gingen je voor