Monsters

Vroeger zaten ze onder mijn bed en als ik veel geluk had jaagde papa of mama ze weg.

Nu zitten ze vooral in mijn hoofd en ben ik de enige die ze weg kan jagen.

Mijn grootste monster nu is schuldgevoel. Kijk ik dronk niet zomaar af en toe iets te veel. Ik was verslaafd. En dat was niet alleen mijn probleem, maar ook van mijn omgeving. Heel lang kon ik het verstoppen, alles ging prima, echt waar. Nee hoor, ik had het onder controle. Maar het ging niet prima, en nee, ik had het niet onder controle. En dus kwamen de leugens, verstopte ik mijn flessen. En als iemand ze vond, moest ik betere verstopplekken zoeken. Voor mijn gezin was dit een vreselijke tijd. Ik wist dat het anders moest, maar het lukte niet. Ik bleef mijn kop in het zand steken, en werd woedend als iemand er iets van zei.

Toen ik uiteindelijk hulp kreeg en het me lukte de fles te laten staan, was ik eerst dolblij! Want wat voelde het goed om alles weer in eigen hand te hebben, en vol trots te kunnen zeggen: Ik drink niet meer. Een paar maanden ging alles fantastisch! Wel merkte ik dat de omgeving mij goed in de gaten hield, maar dat vond ik niet erg. Toen kwam er een korte periode, waarin ik niet zo goed sliep. En kwamen de monsters!! En die gromden hard, vooral in mijn hoofd. Wat had ik gedaan? Hoe was het zover gekomen, ik voelde me vreselijk schuldig. De mensen waar ik het meest van hou, had ik zoveel pijn gedaan.

Na een lang nachtelijk gesprek met mijn man, zei hij: ‘Je hebt een grote fout begaan, maar je bent zo dapper geweest om het onder ogen te zien, en het aan te pakken. Wat gebeurd is, is gebeurd, dat draai je niet meer terug. Maar nu is het tijd voor je nieuwe leven! Neem een week vakantie, ga leuke dingen doen, of als je je er goed bij voelt, ga het huis schoonmaken, ga weer leven’.

Volgende week heb ik een minivakantie gepland voor mezelf. Mijn wandelkleren liggen al klaar, evenals mijn nieuwe leesboeken. Ik heb mijn lievelingsthee en frisdranken in huis gehaald, plus mijn favoriete chocola. Mijn telefoon gaat uit en ik ga 5 dagen op pad. En die monsters? Die stop ik in een zak, die zak bind ik dicht en gooi ik zover mogelijk weg.

Ik wens jullie allemaal een fijn weekend en tot volgende week!

Gerelateerd

Blog Esther

Nooit meer

Nog een paar dagen, dan zit de 40 dagen challenge erop. Maar ik ga door. Het afgelopen half jaar heb ik ondervonden dat ik zonder alcohol kan. Dat had ik…
Lees meer
Blog Esther

Opgeruimd…en door!

Mijn omgeving kent mij niet meer terug. Vroeger was ik altijd moe, of onderweg. Te lang te veel drinken, doet je lichaam nu eenmaal niet veel goed. Toen ik stopte…
Lees meer
Blog Esther

Schema’s

Vroeger was ik ‘allergisch’ voor schema’s. Je weet wel alles op een vaste tijd. Ik gruwelde ervan. Nee, ik bepaalde graag zelf wat, waar en wanneer. Met als gevolg dat…
Lees meer
Wijzig instellingen voor chat